Silni ludzie tworzą piękne czasy…

Wyobraź sobie człowieka siedzącego z wędką i łowiącego ryby w pobliskim stawie. Dziś ma już ponad 70 lat i od jakiegoś czasu nie pracuje. Jeszcze niedawno miał lat 20 lat jakby to było wczoraj. Jeździł Starem 266 i rozwoził materiały budowlane. Był operatorem maszyn sejsmicznych w Geofizyce oraz pracował jako kierowca autobusu w PKSie. To tu na Kujawach się osiedlił gdzie przywędrował ze wschodniej Polski a dokładnie z małej wioski nieopodal Zamościa. W jego rodzinnych stronach życie nigdy nie było łatwe. Mimo tego zawsze wspomina z nostalgią świeże powietrze oraz zdrowe i naturalne jedzenie. To z domu wyniósł szacunek dla tradycji, natury oraz dobrego jedzenia. Smaki domowych wędlin, szynek oraz zapach razowego chleba pieczonego w piecu pozostają w jego pamięci do dzisiaj. To były rzeczy za którymi tęsknił najbardziej od kiedy musiał opuścić rodzinne strony i wyruszyć w nieznane za chlebem.

Tam dom Twój gdzie serce Twoje…

Mieszkał w różnych miejscach … aż w końcu osiedlił się na Kujawach gdzie poznał swoją przyszłą żonę. Był zawsze niepokorny i kroczył swoją własną drogą nie idąc na żadne kompromisy … aż przyszedł czas, że musiał się zatroszczyć i zadbać o swoją żonę oraz trójkę dzieci. Tu się osiedlił i zbudował swój nowy dom. Pomimo tego, że miał już 50 lat zawsze był niepokorny i niespokojny duchem i postanowił że swoją tradycję dobrego i naturalnego jedzenia przekaże ludziom tu na Kujawach, gdzie znalazł swój nowy dom. W pocie czoła i własnymi siłami pomimo przeciwności zbudował restaurację. To miejsce powstało z potrzeby serca i chęci karmienia innych tym co najlepsze i autentyczne. Chciał aby wszyscy mogli skosztować tradycyjnego i zdrowego jedzenia w trakcie podróży … tak jak on kiedyś w trakcie swojej tułaczki.

„Wszystkie nasze marzenia mogą stać się rzeczywistością – jeśli mamy odwagę je realizować!” Walt Disney”

Osiągnął ten cel i dzisiaj w sercu Kujaw jest miejsce gdzie on i jego potomni zawsze będą dbać o tradycję i strudzonych wędrowców. To miejsce to Zajazd Harasówka. A on Haras Józef dalej siedzi nad swoim stawem, łowi ryby i często powtarza, że to wszystko wydarzyło się niedawno, jakby to było wczoraj.